مقدمه
ممکن است برای شما هم رخ داده باشد که در یک روز گرم تابستانی برافروخته و عرقریزان به نزد دوستی رفته باشید و او از فرط عشق و علاقه ای که به شما دارد فوری با یک لیوان شربت غلیظ آلبالو از شما پذیرایی کند و عطش شما موجب شود تا بی مکث لیوان شربت غلیظ را سر بکشید و چندثانیه بعد شربت در گلو گیر کرده و مرگ را پیش چشمانتان آورد راست این است که بسیاری از نکوداشتها که در ولایت ما بر پا می شوند، حکایت همین «لطف غلیظ» لیوان شربت است.
نکوداشت عالی؟
آنچه در بسیاری از نکوداشت ها می گذرد ما را با این پرسش روبه رو می سازد که چندوچون یک جلسه بزرگداشت باید چگونه باشد که به ضرر تکاملی فرد مورد تقدیر نیانجامد و ابعاد عقلانی فرهنگ ما را ضعیف نسازد؟یعنی غرور غفلت و خودشیفتگی افراد را تشدید و تقویت نکند. تمجیدهایی که در نکوداشت ها انجام می گیرد یا صادقانه، ناآگاهانه یا چاپلوسانه یا ترکیبی از آنهاست.
کامل مطلب را در پی دی اف زیر مطالعه فرمایید
