مقدمه
مرکز آموزش مدیریت دولتی، متاسفانه در چرخشی که در ماموریت خود در دولت سازندگی داد بیشتر تبدیل به یک مرکز آموزشی شبه‌دانشگاهی شد. این مرکز به جای خلق سازوکارهای انگیزشی برای اهالی سازمان‌ها به مدرک‌گرایی روآورد و به سوی برآوردن حسرت مدیران مدرک نیافته میل پیدا کرد و جایی شد برای آن دسته از مدیران سطح عالی که نتوانسته بودند در قالب قراردادهای دانشگاهی مدرکی بگیرند. پیداست چنین کاری چگونه تمرکز این مرکز را از فضای اجرایی نظام اداری به سوی فعالیت های دانشگاهی به خود معطوف ساخت. این کار خلاف ماموریت مرکز نبود اما تفسیر گسترده و وسیعی از ماموریت آن بود با استقبال وسیع روبرو گردید زیرا هم نام تولید کرد و هم نان. اما راست آن است که باید این ماموریت مدرک دهی دوره ای شبیه دانشگاه از ماموریت این مرکز برداشته یا مسکوت می ماند زیرا فرصت‌سوزی برای آماده سازی مدیران در جهت ایجاد تحول در نظام‌اداری به‌دنبال داشت. در همین چارچوب انتشارات مرکز نیز بنگاهی شد بیشتر شبیه نشرهای دانشگاهی و بخش خصوصی در حوزه مدیریت نه تولید کننده مواد مهارتی متمرکز برای ایجاد تحول در نظام اداری.
نگاه اقتضایی مرکز اموزش مدیریت دولتی به ماموریتش
شواهدی در دست است که به نظر می رسد مدیریت جدید مرکز آموزش مدیریت دولتی نوعی توجه به ماموریت اصیل و متمایز اولیه این مرکز را جستجو می کند. هر چند این گرایش به نظر می‌رسد بیشتر صوری و موردی باشد و سند استراتژی روشنی نگارنده برای آن ندیده است تا بتوان داوری کرد که این مرکز در آن مسیر چگونه حرکت می کند، باری هر چه هست، این نشانه‌ها قابل تامل و ارزشمند است.
یکی از این نشانه‌ها گرایش یافتن مرکز به سوی تبیین و بسط بهره گیری از تجربه‌گرایی سازمانی است
کامل این مطلب را می توان در پی دی اف زیر مشاهده کرد:
